Mexico 2022-2023

We hadden gekozen voor een rustige kleine grensovergang en zijn in Tecate de grens over gegaan. Iedereen was erg behulpzaam en zodoende was alles binnen een kwartiertje geregeld. Meteen was het verschil te zien met de VS; drukte, chaos en kleur. Na boodschappen te hebben gedaan zijn we naar Wijngoed L.A. Cetto gereden.

Hier hebben we een wijnproeverij gedaan en een paar flesjes van hun heerlijke wijn gekocht. Het kwam goed uit dat we hier konden overnachten na de nodige glaasjes wijn!

In Ensenada vonden we een plekje langs de vismarkt en achter de Malecon. Ensenada is geheel ingesteld op de cruiseschip toerist en je word dus overal aangesproken om binnen te komen voor souvenirs en om te eten. We vonden Ensenada wat tegen vallen en zijn al weer snel verder gegaan.

We zijn dwars over het schiereiland naar de ander kant gereden via een mooie route door een gebergte. Net ten noorden van San Felipe bij een wijnboer wederom gestopt. Hier hebben we heerlijke pizza gegeten met een goed flesje wijn erbij.

Niet veel verder zijn we de volgende dag neergestreken op het strand en maakten we kennis met veel ander campervolk; hoofdzakelijk Snowbirds. We zijn hier 9 dagen gebleven en hebben genoten van het mooie weer op het uitgestrekte strand. In San Felipe een timmerman en stoffeerder opgezocht om de zittingen van onze camperstoelen te laten repareren. Het binnenhoutwerk van onze stoelen was namelijk gebroken. Blijkbaar niet bestand tegen veelvuldig gebruik.

Na een tussenstop aan zee van een nachtje kwamen we aan in Bahia de Angeles. Hier hebben we aan het strand van La Gringa gestaan. Het was mooi weer maar wel elke dag een harde wind. Na 2 dagen was het weer tijd om verder te gaan. In Guerrero Negro aan de Pacific zijn we naar de Old Warf gereden om daar een paar dagen te blijven. Hier had een familie inmiddels een grote oesterfarm opgezet. Het weer was wat minder veel wind en veel bewolking.

Onderweg naar de zee van Cortez zijn we gestopt in San Ignacio, hier werden we door 3 Mexicaanse mannen; Carlos, Camillo en Ramon aangesproken en uitgenodigd om met hun te eten bij meneer pastoor. De pastoor was een vriend van hen. Ze ondersteunden de missie bij het restaureren van de kleine kathedraal. Het was erg gezellig met een goede BBQ en ander heerlijk Mexicaans eten en natuurlijk een goede wijn van Casa Magoni waar Camillo de eigenaar van was. Op de parking rond het plein blijven slapen en ‘s morgens door Carlos gewekt voor een lekker bakkie koffie. Daarna afscheid genomen en onze telefoonnummers uitgewisseld. Wat een geweldig gastvrij mensen die Mexicanen.

Verder naar Mulege alwaar we een aantal dagen aan het strand hebben gestaan. Bij de brouwerij in Mulege hebben we enkele heerlijke biertjes gedronken en heerlijke garnalen gegeten. We kwamen eigenlijk voor de bekende pizza’s maar de elektriciteit was uitgevallen dus werkte de pizzaoven niet. Via stops op de stranden van Santispac, Playa Coyote en Playa El Requeson zijn we in Loreto beland.

In Loreto een aantal dagen aan de Boulevard gestaan en heerlijk door het stadje gewandeld. Hier zijn ook weer wat supermarkten dus weer de nodige boodschappen gedaan voor de komende kerstdagen. Via een prachtige route naar de missie van San Javier gereden. Dit is een bijzonder goed onderhouden klein stadje met een mooi kerkje en honderden jaren oude olijfbomen in de tuinen. Overnachten mochten we er niet dus maar weer richting de kust. Aan Playa Juncalito weer een bijzonder plekje gevonden. Hier zagen we pelikanen en blauwvoet genten met honderden tegelijk in zee duiken om vis te vangen. Het was een ongelooflijk mooi schouwspel wat de kerstdagen dit jaar voor ons weer extra speciaal maakte.

De reis naar La Paz was minder interessant en wat saai. In La Paz boodschappen gedaan en de dag erna naar Playa Tecolote gereden. Hier kwamen we weer bekenden tegen die we al getroffen hadden in San Felipe. Gezwommen, gewandeld en met een aantal Canadezen oud en nieuw gevierd met om 12 uur natuurlijk een glaasje champagne. Na 6 dagen zijn we weer vertrokken.

Nadat we in La Paz de was en inkopen hadden gedaan doorgereden naar La Ribera. Ook hier weer op het strand gestaan. De volgende dag doorgereden naar Playa Los Frailos, waar we onze buren Jupp en Doro weer tegen kwamen die hier overwinteren. Ze zijn fervente vissers en gaan iedere morgen de zee op om te gaan vissen. We kregen heerlijk net gevangen vis van hun die ook nog even gefileerd werd voor ons. Samen met hun iedere dag genoten van verse vis op de BBQ en een heerlijk biertje en wijntje. We zagen gedurende deze dagen iedere dag walvissen zwemmen en honderden duivelsroggen die hoog uit het water sprongen. Na een weekje afscheid genomen en de camperstalling gaan bekijken waarna we naar Playa Santa Maria zijn gegaan. Hier is een verharde parkeerplaats met toiletten, een buitendouche en wc’s, een prima plek om de laatste dagen voor we vertrekken de camper schoon te maken.

Bij Playa Jimmy hadden we afgesproken met de “Family Everywhere”. Later kwam er nog een hele Nederlandse familie bij “Mugjes op reis”. De walvissen zwommen hier met tientallen vlak langs het strand op en we zagen ze regelmatig hoog uit het water opspringen. Na een paar hele gezellige dagen is een ieder weer zijn eigen weg gegaan.

We zijn weer in La Paz gaan winkelen en voor de eerste keer in 4 maanden hadden we weer regen en wel de hele dag. Vervolgens weer naar Playa Tecelote waar we uitgenodigd waren voor een grote meeting. Honderden campers kwamen uit alle delen van Baja waar de Snowbirds waren en andere Overlanders uit Europa naar deze meeting. De meeting was volgens ons een groot festival. Het was een vooral op jongeren gerichte bijeenkomst met overdag yoga klassen, ademhalingscursussen, meditatie sessies enz. In het weekend waren er Dj’s waarvan de muziek door ging tot zonsopgang! Dit trekken we niet meer en gelukkig stonden we een eindje van het dansterrein af en konden we toch nog redelijk van een nachtrust genieten.

Na 5 dagen rondneuzen en feesten tussen alle campers vertrokken en een paar kilometer verder aan Playa Pichilingue weer een mooi plekje direct aan zee gevonden. Al vast begonnen met schoonmaken zodat we de laatste dagen niet alles moeten doen. Na een paar dagen vertrokken richting stalling en begonnen met de vliegreis naar huis. Na 10 maanden hadden we weer zin om familie en vrienden weer te zien.

Na 3 maanden thuis te zijn geweest met een tussendoortje naar Majorca was het weer tijd om naar Mexico te vertrekken. Na een overnachting in Mexico City arriveerden we na 2 vermoeiende reisdagen bij onze Gipsy Queen. Ze stond gelukkig nog in de stalling wat een opluchting was na alle verhalen over inbeslagname van buitenlandse campers zonder TIP. Na een kleine wasbeurt en het betalen van de rekening snel vertrokken naar de supermarkt voor de eerste levensbehoeften! Daarna naar  Playa Santa Maria om alles verder in orde te maken en voor een heerlijk rustig nachtje na een koel verfrissend biertje. 

De volgende dag zijn we naar La Paz gereden. Bij Sams Club ( de Amerikaanse Makro) en de Walmart groots ingekocht zodat we voorlopig weer een paar weken vooruit kunnen. Vervolgens naar Camping Maranatha waar we de Starlink Sateliet met toebehoren hadden laten bezorgen. Deze hadden we in Nederland al besteld! Hier ontmoette we ook Robert en Clary die we 13 jaar geleden al eens in Europa hadden ontmoet en Ingrid en Branko. Beiden zijn onderweg met een expeditie truck. We hebben een aantal gezellige dagen gehad, veel reisverhalen uitgewisseld en natuurlijk iedere dag een Happy Hour wat meer op een Happy Day begon te lijken. We hebben tussendoor ook nog tijd gevonden om de Starlink Sateliet te installeren en vanaf nu hebben we dus altijd internet.

Na afscheid genomen te hebben van iedereen zijn we op Playa Pichilingue en Tecolote geweest. Het was heerlijk vertoeven op de stranden omdat het overdag meer dan 30 graden was en omdat alle Snowbirds naar huis zijn vertrokken. Na een paar dagen weer langzaam noordwaarts  en bij  een Balnaerio in Ciudad Constitución overnacht. De volgende dag water gaan tanken bij de jongen die we in December belooft hadden om Euromunten voor hem mee te brengen. In ruil voor de munten kregen we onze watertank gratis gevuld met drinkwater. Daarna op weg naar Agua Verde. Dit is een afgelegen vissersdorpje aan een ontzettend mooie baai. De onverharde weg  naar Agua Verde was erg heftig maar het was zeker de moeite waard. Over de laatste 30 km hebben we 2 1/2 uur gedaan. In het dorpje aangekomen hebben we ons op het strand geparkeerd. Hier kwamen elke morgen en avond de vissers  terug met hun vangst. Het was mooi om dit mee te maken.

Na 4 dagen weer verder en in het inmiddels voor ons bekende Loreto wat inkopen gedaan. Aan de boulevard overnacht en de ochtend erop naar Playa La Escondido gereden. Wederom stonden we helemaal alleen en hebben we er 4 heerlijke dagen doorgebracht. Daarna door naar Playa Santispac waar we inmiddels ook al voor de derde keer kwamen. Ook hier hebben we ons prima vermaakt. Het was er relatief rustig. Normaal is dit strand overbevolkt door de Snowbirds omdat het toegankelijk is voor hun overgrote campers en caravans. Nu word het strand bezocht door de lokale bevolking. De laatste dag kregen we nog bezoek van Carlos, Camilo , Ramon en nog 5 vrienden. We hebben ze in December ontmoet in San Ignacio. Zij waren op weg  voor een Off Road avontuur bij Missie Dolores. Ze hebben bij ons in de palapa geluncht waarna we nog gezellig een biertje en een wijntje hebben gedronken. Bij hun vertrek kregen we nog wijn, fruit en brood en werden we uitgenodigd voor een bezoek aan de wijnmakerij van Camillo. Dit konden we niet afslaan en dus gaan we daar ook nog even aan op weg naar het noorden.

Op weg naar Mulege zijn we eerst aangestoken bij de Brouwerij waar we wat heerlijke biertjes hebben gedronken en pizza hebben gegeten. Voor de verdere rest is het een slaperig dorpje. Aan het strand van Mulege overnacht en de volgende ochtend weer verder. Nadat we bij de bekende bakker “ El Boleo” in Santa Rosario muffins en broodjes hadden gekocht weer verder naar Guerrero Negro. Hier was het meer dan 10 graden koeler en er stond een stevige wind. De volgende morgen naar een garage om olie te laten verversen en de olie en dieselfilter te laten vervangen. Het doorsmeren lukte niet omdat de vetspuit niet op onze smeernippels paste!!?? Na 2 uurtjes werk voor 10 euro weer op weg naar de volgende bestemming. In Alaska hadden we voor hetzelfde werk vorig jaar $360,- betaald. Dit was wel inclusief het doorsmeren.

Dezelfde dag weer verder en onderweg overnacht tussen de  grootste en mooiste cactussen die we ooit  gezien hebben. We hebben deze keer route nr1 genomen welke bekend staat als erg gevaarlijk omdat hij erg smal is. Hier noemen ze het “the lost mirror Highway”. De route was landschappelijk prachtig, de weg met stukken erg slecht en super smal. Omdat de wind steeds meer aantrok naarmate we meer richting de kust kwamen en we in complete zandstormen terecht kwamen zijn we in San Quintin op een camping gegaan. We hoopten wat uit de wind te kunnen staan maar helaas werden we hier op een braakliggend landje met weinig tot geen faciliteiten in de volle wind  gezet en dat voor meer dan 16 euro! Voorlopig zijn we weer klaar met campings!

De volgende dag nog een dagje op een parking in San Quintin gebleven. In het kleine dorpje Vincents Guerrero aan het dorpsplein overnacht. Op het wijngoed Dubacano een fles Granaatappel likeur gekocht en ook konden we er overnachten. heerlijk buiten gezeten tot er een slang uit de bosjes kwam en onder de camper door kroop om verderop weer in de bosje te verdwijnen.

Weer in Ensenada net achter de boulevard overnacht, het was gezellig in Ensenada met alle families op de boulevard. De laatste stop was op het wijngoed van Camillo; Bodega Magoni. We hebben samen met Camillo wijn geproefd en zijn later gaan lunchen in een chic restaurant. Als afsluiting kregen we nog een aantal flessen wijn mee. Dit was een fantastische afsluiting van ons verblijf op Baja California.