Engeland, Ierland en Schotland Augustus 2024

Engeland/Ierland/ Schotland

Na 8 maanden zonder camperreis i.v.m. wat lichamelijke probleempjes eindelijk weer met de camper op stap! Een trip van vier en een halve week naar Engeland, Ierland en Schotland.

De eerste dag eindigen we in West Vleteren bij de Sint Sixtus Abdy. Hier kwamen we al in de jaren 80 om het heerlijke Sint Sixtus bier te kopen. Sinds die tijd is er veel veranderd. Het bier moet worden besteld en er is een maximum van 2 kratten per persoon. Ook het café “In de Vrede” heeft een metamorfose ondergaan. Het knusse kleine cafeetje waar we met de postbode samen een nr. 8 en boterham met hesp nuttigden is een café/restaurant met 500 zitplaatsen en een uitgebreide menukaart geworden. Maar het bier smaakte nog net zo lekker en ook de bierplank was heerlijk. We mochten we op de parkeerplaats overnachten dus konden we genieten van wat lekkere biertjes.

De volgende morgen verder naar Duinkerken waar we de veerboot naar Dover hadden geboekt. Na 2 x een paspoort en bagage controle konden we de veerboot op. Lang leve de Brexit! Na 2 uur kwamen we in Dover aan waar we de mooie krijtrotsen al van ver zagen. We konden in Dover zonder oponthoud de veerboot en het haventerrein afrijden. De Britse controle vind namelijk al in Frankrijk plaats.

Omdat we grote wegen niet leuk vinden een alternatieve route gemaakt. We werden geconfronteerd met smalle wegen met hoge heggen. Ook was het inmiddels gaan regenen en werden we af en toe op complete wolkbreuken getrakteerd. Uiteindelijk toch maar voor de wat meer doorgaande wegen gekozen. Net voor Brighton in Peacehaven een mooie plekje aan zee gevonden om te overnachten. Helaas regende het dus het uitzicht op zee en de krijtrotsen was beperkt.

De volgende ochtend scheen de zon en zagen we pas goed wat een mooi uitzicht we hadden op de krijtrotsen en Brighton. Dwars door Brighton gereden over de boulevard waar we veel mooie oude gebouwen zagen en de beroemde pier. Helaas nergens een vrije parkeerplaats te vinden dus moesten we verder rijden. Op weg naar Stonehenge kwamen door heel veel mooie oude authentieke dorpjes. Stonehenge zelf was teleurstellend. 80 euro en dan nog 5 km. lopen. Na het bezoek aan het bezoekerscentrum en een klein museum zijn we weer vertrokken. We hadden gelezen dat je er ook gratis langs kon rijden via een bepaalde route. Deze gaan rijden en toen kwamen we er inderdaad langs. Gestopt voor wat foto’s en weer verder.

In Upton-upon-Severn konden we overnachten op een parking. Het schattige dorpje doorgewandeld en geëindigd op een terras van de lokale pub aan de rivier de Severn. Hier onze eerste pint Guinness stout gedronken, die goed smaakte!

In Wales aangekomen zijn we naar in Hayes-on-Wye gereden, wat ook wel de boekenstad van Engeland wordt genoemd. Het heeft 1850 inwoners, een kasteel en meer dan 30 tweedehands boekenwinkels. Die boekenwinkels trekken veel publiek en zeker op een mooie zaterdag! Op de parking mochten we ook overnachten. Rond 21.00 uur werden omringd door woonwagenbewoners met hun grote campers, caravans en grote auto’s. Er werd van alles buitengezet, wasmachines, drogers, BBQ’s, tafels, stoelen en natuurlijk aggregaten die al snel werden aangetrokken. Het werd dus een onrustige nacht en ‘s morgens maar weer snel vertrokken.

Pontcysyllte kamen we binnen rijden via een super smalle brug waar we maar net tussendoor konden. Gelukkig hadden we al snel een parkeerplekje gevonden wat bijzonder was i.v.m. de drukte. Hier in Pontcysyllte is een kanaal aquaduct wat op de werelderfgoed lijst staat. Het kanaal is 370 meter lang, 3.40 meter breed, 1.60 meter diep en op het laagste punt van de vallei 38 meter hoog. Het kanaal is in 1805 in gebruik genomen en wordt nog steeds gebruikt voor de smalle transportboten en de smalle huisboten.

Vervolgens doorgereden naar Conwy in het noorden van Wales. Hier ligt een erg groot goed bewaard kasteel dat ook op de wereld erfgoedlijst staat. Ook hier erg druk vanwege het mooie weer, zondag en vakantietijd. Om bij de parkeerplaats te komen moesten we door 2 poorten waarvan er een zo smal was dat we er maar net door konden. Het was een gezellig mooi stadje.

In Amlwch konden we aan een klein haventje overnachten. Hier zagen we ook goed het verschil tussen eb en vloed. Na een rustige nacht verder richting Holy Head, in Ceamas; een authentiek vissersdorpje een korte stop gemaakt. In Holy Head aan de boulevard een mooi plekje gevonden om te overnachten voordat we de volgende ochtend de veerboot naar Dublin namen.

De overtocht naar Dublin verliep rustig en na 3 en een half uur stonden we in Ierland, ons 100ste land! Dwars door Dublin naar een camping gereden waar gelukkig nog plek was. De volgende ochtend konden we op de camping al op de “Big Bus” stappen. Een rondrit gemaakt en op diverse haltes uit gestapt, te beginnen bij Temple Bar, een wijk van pubs, cafés en restaurants. Een leuke kleurrijke wijk waar we heerlijk hebben rondgeslenterd en natuurlijk af en toe een terrasje hebben gepikt.

 

De volgende stop was Christ Church en vandaar uit zijn we naar Sint Patricks Cathedral gewandeld; de 2 belangrijkste kerken in Dublin. Weer op de bus gestapt naar het Guinness Storehouse. Dit is toch wel de toeristisch attractie van Dublin. Hier een self guided tour gedaan door het grote storehouse; een groot museum over het ontstaan en het brouwen van het stout bier. De tour eindigde op het dak in de Gravity bar waar we een 360 graden uitzicht hadden over Dublin en een gratis pint Guinness konden drinken. Daarna konden we ook weer met de Big Bus terug naar de camping.

De volgende dag was het weer tijd om verder te gaan. Omdat we niet over de snelweg wilden kwamen we onbedoeld door een prachtig gebied met hele smalle wegen, meren, rotsformaties en loslopende schapen. In Cashel een plekje gevonden om te overnachten. Naar het kasteel gewandeld dat hoog boven het stadje lag en vervolgens afgedaald naar het centrum. Hier bij de Feehan Pub heerlijk gegeten met een lekkere Guinness. Dit donkere biertje bevalt ons wel!

Naar Killarney gereden waar we de ring of Kerry zijn gaan rijden; een onderdeel van de Wild Atlantic Way. Deze is 2500 km lang en slingert zich langs de zuid en westkust van Ierland tot aan Noord Ierland. De ring of Kerry start in het Nationaal Park Killarney. De eerste bezienswaardigheid was Muckrose House. In de regen door de tuinen gewandeld en het bezoekerscentrum bezocht. De route vervolgde over een hoge pas met diverse uitzichtpunten. Helaas was er vanwege de regen weinig te zien. Via Kenmare naar Sneems waar we wilden overnachten. De parkeerplaatsen waren echter erg scheef zodat we zijn doorgereden. Net buiten Waterville aan een meertje een leuk vlak plekje gevonden waar we konden overnachten.

De dag erop de “Ring van Kerry” afgemaakt. Het is een ontzettend mooie route met veel bloemen in allerlei kleuren. De wegen zijn wel erg smal en vol dips en bumps. Eenmaal kwamen we met 4 wielen van de grond en vlogen we een stukje door de lucht! In Talbert een veerboot genomen naar Kilrush. In Kilkee na lang zoeken een overnachtingsplek gevonden met zicht op zee.

De Cliffs of Moher zijn na het Guinness Storehouse de meest bezochte attractie van Ierland. Na online een parkeerticket te hebben gekocht zijn we er heen gereden door de miezer regen. Daar aan gekomen eerst naar het bezoekerscentrum geweest en daarna bergop naar de kliffen gewandeld. Eenmaal boven de prachtige kliffen bekeken welke als een waaier in zee uitmonden. Het begon helaas heel hard te waaien en te regenen waardoor we geen zicht meer hadden. We kwamen door en door nat terug bij de camper. We wilden hier eigenlijk ook overnachten, maar gezien het slechte weer zijn we toch maar weer verder gereden. In Kilcolgan aan een rivier een plek gevonden en de rest van de dag ons vermaakt met netflix (Chantel) en wat rond slenteren (Ton).

Omdat het ook de volgende dag regende besloten om de Wild Atlantic Way te laten voor wat die was en zijn we door het binnenland naar Donegal gereden. Hier was een speciale kamperparking waar je 3 dagen mocht blijven staan. Inmiddels was het droog en scheen er een bleek zonnetje. Dus snel in de benen en aan de wandel door het gezellige stadje. Het was erg druk en dat voor een maandag. Het bleek August Bank Holyday te zijn; een extra vrije feestdag. De naam is ontleend aan de gewoonte van de Bank of England om op religieuze feestdagen geen zaken te doen. Tot 1834 waren dit er rond de 30. Dat is nu teruggebracht naar 4 Bank Holydays.

Er mag over land vrij gereisd worden tussen Ierland en Noord Ierland dus is er geen paspoortcontrole of douane. Dit wisten we niet en zodoende reden we Londonderry in zonder dat we het eigenlijk in de gaten hadden. Hier noemt men het Derry. We hebben het Free Derry museum bezocht waar je alles te weten komt over de strijd tussen de Katholieken en de Protestanten en natuurlijk het neerslaan van de protesten. En dan met name “Bloody Sunday” waar U2 zo een mooi nummer over heeft gemaakt! In de wijk om het museum zijn veel muurschilderingen over die tijd. Vervolgens omhoog gelopen naar de ommuurde stad waar nog veel oude gebouwen te zien waren.

De volgende dag in de regen vertrokken vanuit Derry en begonnen aan de Causeway Coastal Road die langs de Noord Ierse kust loopt. Om bij de Giant Causeway te komen moesten we de camper in Bushmills parkeren en met de bus verder. Daar konden we met een elektrische touringcar de laatste kilometers afleggen. De Giant Causeway is een verzameling basalt kolommen die door de eeuwen heen door water en wind zo zijn gevormd. De hoeveelheid kolommen maakt dit uniek in de wereld. In Glenarm konden we overnachten met zicht op zee in een haventje.

In Larne hebben we de veerboot naar Cairnryan in Schotland genomen. Na aankomst begon het al snel te regenen. Om een plekje aan zee te vinden was hier erg moeilijk. Overal hoogte balken wat wel te begrijpen was gezien de vele campers die hier rondrijden. Uiteindelijk net onder Glasgow in North Ayrshire kunnen overnachten.

Om Glasgow heen gereden en toen begonnen de ruige Schotse Hooglanden. Deze zijn ontzettend mooi en erg divers. Meren (Lochs), watervallen, hoge ruige bergen, Schotse hooglanders en natuurlijk mannen in een kilt! Aan Loch Cluanie een mooi plekje gevonden om nog meer te genieten van dit prachtige landschap. Na iedere bocht beland je als het ware in een nieuw schilderij!

Isle of Skye is een must zeggen ze in Schotland. Het is een groot eiland wat door een brug verbonden is met het vaste land. Net voor het eiland nog even Eilean Donan Castle bezocht; een goed bewaard kasteel. Op het Isle of Skye zagen we veel watervallen die eindigen in snel stromende rivieren die door het landschap meanderen. Hier kwamen we voor het eerst single track wegen tegen. Dit zijn smalle eenbaanswegen en om de tegenligger te laten passeren hebben ze passeer havens. Je moet wanneer je een tegenligger op een bochtige weg niet kunt zien aankomen dus regelmatig een 100 meter achteruit naar de passeer haven. Het weer werd ook beter, de regen stopte en een bleek zonnetje kwam weer tevoorschijn.

Nadat we de ronde op Isle of Skye hadden volbracht zijn we de NC 500 (North Coast Road van 500 mijl) gaan volgen. De NC 500 loopt van Inverness via een klein stukje binnenland helemaal langs de kust om weer in Inverness te eindigen. Helaas mochten we door de grote van de camper de Belach Na Ba pas niet rijden en werden we via een alternatieve route verder geleid om zo weer op de NC 500 te komen. De wegen waren over het algemeen single track en vaak slecht met veel potholes en bumps! Op het eerste prachtige stuk aan de zeearm Ob Mheallaidh net buiten Shieldag overnacht.

De volgende etappe was ook erg mooi. Onderweg een wandeling gemaakt naar de Corrieshalloch Gorges waar we de Measch waterval konden zien. In Ullapool konden we overnachten op de parkeerplaats in het centrum. Heerlijk door het stadje geslenterd en fish and chips gegeten met een heerlijke Guinness erbij.

Tussen Ullapool en Durness zat ook weer een stuk NC 500 waar campers en caravans niet mochten rijden. Maar toen we weer op de NC 500 kwamen was het weer genieten van als het moois, de fjorden, meren en bergen. In Durness gestopt bij het John Lennon Memorial. John kwam hier tot zijn 9de levensjaar elke zomer met zijn ouders op vakantie bij zijn tante Lizzie. In 1969 is hij hier teruggekomen samen met Yoko Ono.

Via de single track wegen in Thurso aangekomen. Thurso is een havenstad waar je in de haven mag overnachten. Het is een prachtige plek, maar het waait hier onstuimig hard en een dagje lekker buiten zitten is er niet bij.

Vandaar dat we elke dag maar weer verder gaan.

Het Castle of Mey ligt prachtig aan zee en is van de Britse Koninklijke Familie. Koningin moeder (Queen Mary) heeft dit gekocht in het jaar dat haar man Koning George was overleden. Zij kwam hier elk jaar de hele maand augustus. Nu komt Koning Charles hier elk jaar in juni voor 2 weken. Dan is het kasteel voor publiek gesloten!

John O’ Groats is de noordelijkste punt van Engeland en natuurlijk moet je daar naar toe. Naast het herkenningspunt is het niet veel meer dan een paar huizen, 2 restaurants en wat souvenirwinkeltjes. Leuk om er even rond te lopen. Van hier kon je ook met een veerboot naar de Orkney eilanden waar we helaas geen tijd voor hadden! Bij de vuurtoren van Dunscansby konden we de Stacks of Dunscansby zien. Dit zijn grillig gevormde staken vlak voor de kliffen in zee.

Hierna werd de omgeving steeds vlakker. In plaats van schapen zagen we nu veel koeien. Het mooie is dat de koeien en de kalfjes hier nog gewoon samen in de wei lopen. Ook zagen we hier voor de eerste keer wat akkerbouw. Na een overnachting in Dunbeath kwamen we langs Castle Dunrobin. Het is gebouwd in de stijl van een Frans Chateau en is het grootste in Schotland. Het heeft zelfs een eigen station! Het is nog steeds in het bezit van de Familie Sutherland, ooit een van de grootste landeigenaren van Engeland.

De Falls of Shin zou de beste plaats zijn in Schotland om de migratie van de Atlantische zalm te kunnen zien. De zalmen moeten een waterval van 3.60 meter overbruggen om hun geboorteplaats te bereiken. Zodra de zalm in het zoete water komt eet hij niet meer en alle energie die hij nodig heeft komt van hem zelf. Ze gaan na het leggen van de eitjes en het schieten van de hom dan ook dood van uitputting.

Na 500 mijl in Inverness aangekomen. Inverness is het einde van de NC 500 en een stad met een echte schotse uitstraling. Overal kledingwinkels waar de traditionele kleding, waar onder de kilt, kon worden aangeschaft. Leuk om er even door heen te neuzen. Vanaf hier zijn we de Coastal Trail East route gaan volgen. Deze loopt wederom langs de kust. Zo kwamen we weer door leuke kleine vissersdorpjes. In Banff, een van die leuke vissersdorpjes hebben we overnacht.

Ondertussen was het tijd om de veerboot terug naar Nederland te gaan boeken. Toen werd het ook duidelijk dat het echt tijd werd. Op de dagen dat we deze wilden boeken was alles vol. Uiteindelijk de overtocht 5 dagen eerder moeten boeken. Hierdoor moesten we sneller richting het zuiden.

Diverse toeristische routes gevolgd en uiteindelijk in Arbrooth op een camperplek uit gekomen. Het was er druk maar we vonden toch nog een plekje met uitzicht op zee. De dag erop via Aberdeen en Edinburgh Schotland verlaten en weer in Engeland beland. In Warkworth op een leuk plekje achter de duinen overnacht.

Besloten om de laatste nacht vlak voor Hull een camping te nemen om de boel een beetje schoon te maken. We kwamen uit op een mega grote boerderij camping in Whitby. Om op de camping te komen kregen we te maken met stijgingspercentages van 18 tot 25%. Omhoog geen probleem, maar naar beneden heb je wat tegen te houden. Gelukkig doet de motorrem dan zijn werk!

In Scarborough hebben we over de boulevard gereden die er weer druk en gezellig uit zag. Maar zoals bijna overal nergens een parkeerplaats voor ons. We zijn doorgereden naar Hull waar we vanaf 15.00 uur konden inchecken en vanaf 16.00 uur konden boarden. En zo zaten we om 17.00 uur in de Sunlounge van de “Pride of Rotterdam” met een heerlijke pint Guinness. Vanaf 20.30 uur werden we vermaakt met een live band. Het werd een gezellig avondje en zoals vaker hebben we samen met de barmannen de bar gesloten. Na een rustig nachtje op zee kwamen om rond 9 uur aan in de Benelux haven van Rotterdam.

Een mooi plekje gevonden in Hoek van Holland aan de Nieuwe Waterweg waar we de in en uitvarende zeeschepen konden bewonderen. Blijft altijd interessant. Helaas waaide het ook hier erg hard waardoor je niet buiten kon gaan zitten. Na een kleine wandeling ons verder in de camper vermaakt. Daarna nog 2 nachtjes bij vrienden in Aarlanderveen en een nachtje in Raamsdonksveer bij de zus en zwager van Chantel aan geweest. En zo kwam er een eind aan ons Engeland, Ierland en Schotland avontuur. We hebben ontzettend genoten van de overweldigend mooie natuur, de kleine authentiek dorpjes en de prachtige vissershaventjes. We hebben vaak de vergelijking gemaakt met Nederland, maar dan 50 jaar terug.