Canada 2022

Na bijna een jaar van geen buitenlandse avonturen was er begin 2022 werk aan de winkel. Covid was wereldwijd redelijk onder controle en de grenzen gingen langzaam weer open. In eerste instantie wilden we naar Mongolië vertrekken, maar toen gooide Mijnheer Poetin roet in het eten! Niet getreurd en besloten om dan eerst maar Canada, Alaska en de VS te gaan bezoeken. Het visum van de Verenigde Staten moest worden aangevraagd en daarvoor moesten we naar Frankfurt. Er moest worden uitgezocht met welke verscheper we de Gipsy Queen zouden gaan verschepen en zo moest er weer het nodige geregeld worden. Uiteindelijk de overtocht naar Canada geregeld met Belgaco Shipping. De Gipsy Queen moest naar Zeebrugge worden gebracht en vervolgens moesten we een vliegreis en hotels boeken. Op 27 april na 14 maanden en veel voorbereidingen zijn we via een heel druk Schiphol vertrokken naar Halifax voor ons nieuwe avontuur. In Toronto moest Chantel een PCR test ondergaan. Steekproefsgewijs werden er passagiers getest en Chantel was natuurlijk weer de klos! We mochten in afwachting van de uitslag gewoon verder reizen. Enkele dagen later kwam de uitslag en deze was gelukkig negatief!

Op de eerste dag in Canada zijn we de hele dag bezig geweest met de voorbereidingen om de Gipsy Queen uit de haven te halen. De havenkosten die we in Duitsland via de Duitse Bank hadden laten overmaken stonden niet geboekt bij Wilhelmus Wallenius. Er bleek van Wilhelmsen Wallenius geen kantoor te zijn in Halifax. Wel was er een mail contactadres alwaar een vriendelijke mevrouw erg behulpzaam was. Na de nodige telefoontjes met de man van Wilhelmsen Wallenius in Paraguay moesten we  een money order gaan halen bij de Bank of Nova Scotia. Wanneer de money order in haar bezit was werd de camper vrij gegeven.

Via de bank terecht gekomen bij de Canadese Post alwaar we de money order konden kopen. Terug naar het kantoor en daar kregen we het adres van de douane. Met de taxi naar de douane waar bleek dat we ons kentekenbewijs vergeten waren en dus terug naar het hotel moesten om dit op te halen. Bij terugkomst was alles goed en kregen we een nummer op onze papieren, wat stempels en mochten weer vertrekken om de volgende dag onze camper bij de Autoport op te gaan halen.

Misschien denken velen nu Gipsy Queen ????
Ja, na de Dancing Queen en de Dancing King zijn we nu met de Gipsy Queen op pad gegaan.
Ook 4 x 4, wat sneller en een lager brandstofgebruik. Zo heeft Mijnheer Poetin  nogal wat invloed gehad op onze reisplanning. Hopelijk komen we hem nog eens tegen in een of andere toendra!

De volgende morgen de Gipsy Queen opgehaald. De camper grondig geÏnspecteerd. Ze hadden ergens geprobeerd de achterdeuren te openen maar omdat er extra sloten op zaten kon dit niet. Door de deuren weer in het slot proberen te duwen zijn er in beide deuren deukjes ontstaan. Ze konden dus niet binnen komen en hier was gelukkig alles in orde. De provisorische  tussenwand heeft zijn werk gedaan. Handtekeningen voor ontvangst gezet en in de camper naar de Walmart om inkopen te doen.

Nadat we inkopen hadden gedaan en een gasfles  hadden gekocht waren we klaar voor ons nieuwe avontuur. De eerst stop was Peggy’s Cove een piepklein super toeristisch vissersdorpje met een vuurtoren op wat kale rotsen. Daarna naar Lunenburg; een Unesco Wereld Erfgoed dorpje. Het centrum was mooi en authentiek.  Nog wat ander stadjes bezocht maar het kon ons niet echt bekoren. In Maitland de Boral tide bekeken, het verschil tussen eb en vloed is hier 16 meter.

De Cabot Trail op Cab Breton was ons volgende doel. In de boeken en op internet beschreven alsof het een gevaarlijke prachtige route was, maar ook hier werden we niet echt enthousiast van. Dit zal ook te maken hebben met dat de natuur hier nog in winterstand was, het koud was, regelmatig regende of sneeuwde en dat alles nog gesloten was.  Het seizoen loopt hier van half juni tot half september! Wel mooie overnachtingsplekjes gevonden.

In Hartland hebben we de langste overdekte brug ter wereld bekeken. En in Grandfalls de watervallen van de Sint John rivier. In Riveire-Du-Loup hebben we een dagje rust genomen aan de oever van de St. Lawrence bij de veerboot. Na een heerlijk zonnig dagje de veerboot genomen naar Quebec. Hier lag nog regelmatig sneeuw tussen de bomen en op de heuvels. Het Lac St. Jean was nog grotendeels bevroren. Dus ook hier in Quebec alles nog “off saison”!

We zijn 2 dagen op bezoek geweest bij Richard, Marie-Claude en hun zoon Raphael. Ze wonen langs een riviertje met heel veel kleine mooie watervalletjes.  We hebben hen in Oaxaca in Mexico ontmoet. Het was gezellig om elkaar weer te zien. Van daar uit even op de koffie bij Silvain en Claudine in het piepkleine dorpje Dalkeith in Ontario. Silvain had ons in Nederland al voorzien van de nodige info. Dit bezoekje was kort en gezellig en zo zie je ook weer eens hoe het Canadese leven eruit ziet.

Aan de sluizen van  Iroquois 2 dagen gekeken naar het schutten van zeeboten die vanuit St. Laurence naar Toronto varen. Ook  zagen we hier een visarend paar welke op het nest zaten te broeden. En kwam er regelmatig een vos langs wandelen.

In Hamelton, een voorstad van Toronto werden we aangehouden door een politie-agent. Hij vroeg wat voor auto het was en wilde weten waar we vandaan kwamen. Hij sloot het gesprek af met dat hij ons wel moest aanhouden omdat hij nog nooit zo’n auto had gezien en wenste ons nog een fijne dag! De Niagara watervallen waren het volgende doel. Ze liggen midden in de stad Niagara Falls waar ook nog veel gesloten was. Aan de overzijde van de watervallen ligt de VS. Na de Victoria en Iguaçu watervallen te hebben gezien waren we niet echt onder de indruk van deze. Al in meerdere landen Mennonieten dorpen bezocht dus ook de Mennonieten Farmersmarkt in St. Jacob moest bezocht worden. Dit was niet wat we er van hadden verwacht. Of we hebben te veel gezien en zijn verzadigd, of we zijn te veel aan het vergelijken, of we moeten er weer even inkomen. Misschien heeft het ook wel te maken met het feit dat we sinds heel lang rond rijden in een geciviliseerd land!?

Omdat er in het midden gedeelte van Canada weinig te zien en te doen is begonnen aan de tocht naar het westen waar we 6 dagen over gedaan hebben. Eerst langs de grote meren Hurron en Surpirior en daarna over eindeloze vlaktes. In Drumheller na meer dan 2500 km. zagen we weer wat heuvels. De omgeving van Drumheller is bekend vanwege het grote aantal dinosaurus skeletten die daar zijn gevonden en nog steeds worden gevonden. Het Tyrell museum was erg interessant en geeft je inzicht in het leven van deze giganten.

Weer verder richting het westen en op weg naar Calgary zie je langzaam de Rocky Mountains opduiken. Wat mooi meren bezocht op weg naar Banff National Park. Het  Banff National Park is het meest bekende van Canada. Hier hebben we een Park Pas gekocht voor een jaar zodat we toegang hebben tot alle Nationale Parken. Vanuit  Banff het Kootenay NP bezocht. Hier kwamen we voor de eerste keer gewoon op straat de beren tegen. Via Yoho nationaal Park weer terug naar Banff N.P.  en daarna Lake Louise bezocht. Helaas was de weg naar Lake Moraine nog dicht in verband met lawinegevaar. Wanneer de weg weer open zou gaan was niet duidelijk. Via de Icefied Park Way richting Jasper. Onder weg veel besneeuwde bergen, gletsjers, rivieren, meren en watervallen. Het was adembenemend mooi! Weer beren, dikhoornschapen en witte berggeiten gezien. De natuur is overweldigend in deze Nationale parken.

Via een prachtige route naar Grande Prairie gereden, onderweg op een natuurcamping overnacht waar we tijdens een kampvuurtje onverwachts bezoek kregen van een grote beer! Dat was wel even schrikken maar toch nog snel even wat foto’s gemaakt voordat hij weer in het bos verdween. In Dawson Creek zijn we aan de Alaska Highway begonnen. Deze start hier en is 1450 mijl lang. Hij is in 1942 door Amerikaanse soldaten aangelegd in minder dan 9 maanden. Hij werd snel aangelegd om materiaal naar Alaska te transporteren om zich tegen de Japanners te beschermen.

Vanaf de Alaska Highway een kleine omweg gemaakt naar Chetwijnd. In dit stadje staan wel 200 grote houten kunstwerken welke allemaal met een kettingzaag zijn gemaakt. Weer terug op de Alaska Highway genoten van al het moois wat we zagen. De Highway loopt door prachtige bossen en langs wonderschone meren. Regelmatig zagen we zwarte beren langs de weg evenals vossen en zelfs een lynx. Het smaragd groene Muncho Lake was wel een van de mooiste. Bij de Liard Hotsprings een stop gemaakt om ons onder te dompelen in het heerlijk warme water. In Watson Lake heeft een soldaat die werkte aan de Highway en heimwee had een bordje geplaatst met de plaatsnaam waar hij woonde. In navolging hiervan staan er nu meer dan 20.000!

Helaas werkte het weer niet mee. Veel regen en kou waardoor je buiten weinig kon ondernemen behoudens lekker rustig verder rijden. Zo kwamen we al gauw in Whitehorse waar het weer beter was. Helaas mocht je hier nergens overnachten dus ook weer snel verder. In Dawson City aanbeland leek het of we in  een filmset terecht kwamen. Hier zijn de straten onverhard en zijn de stoepen boardwalks van hout. Ook alle gebouwen zijn in oude stijl. Deze stad is ontstaan tijdens de Goldrush en ook nu word er nog naar goud gezocht. Na 2 dagen niets doen zijn we de Dempster Highway gaan rijden.

De Demsterhighway loopt naar Inuvik en verder door naar Tuktoyaktuk, waar de Eskimo’s wonen. Hier hoog boven de poolcirkel is het in de zomer de hele dag licht. De weg is geheel onverhard en een uitdaging en soms een slijtageslag voor mens en voertuig om te rijden. Na bijna 1000 kilometer kwamen we in Tuktoyaktuk gelegen aan de Arctic Oceaan aan. De Arctic Oceaan was nog voor een groot deel bevroren. Onderweg goed weer en slecht weer, dan regen, zelfs sneeuw en dan weer zon. Soms gravel, af en toe grote keien, soms modder en veel pothole’s. Grizzly beren, Elanden en Coyotes gezien. Gezellig uit wezen eten en een witvis gegeten uit de Oceaan. Na een dagje  heerlijk slapen bij 0 graden aan de terugreis begonnen. Er is maar een weg, dus dezelfde weg terug! Drie  dagen later waren we vol stof en modder weer terug op de verharde weg. Een grote ster in de voorruit  rijker maar dat hoort bij een Mercedes! Het was in ieder geval een geweldig avontuur! Een mooie afsluiter voor deze etappe in Canada. Nu op naar Alaska.
Na 6 weken Alaska waren we terug in Canada om vanuit Canada weer enkele uitstapjes naar Alaska te maken welke alleen via Canada te bereiken waren. Door het Kluane NP zijn we naar Haines (zie Alaska) gereden. Na een weekje en een mooie boottocht waren we weer terug in Canada. De route van Skagway naar Carcross ging door een prachtig berggebied en was erg mooi. Vanuit Carcross naar Whitehorse en daar weer groots ingeslagen bij de supermarkt. Een driedaagse parkeerkaart gehaald, de was gedaan en vervolgens de Stewart Cassiar Highway gaan rijden. Een weg door een prachtige natuur met weinig bewoning en zoals overal hier regelmatig geen netwerk. Onderweg weer een afsteker gemaakt naar Alaska om in Hyder de Grizzly’s te zien.

Vanuit Hyder naar Prins Rupert. Onderweg kregen we te maken met temperaturen van rond de 40 graden en geen zuchtje wind of schaduw. Om het leven toch nog een beetje aangenaam te maken zijn we de hele middag bij de MAC gaan zitten waar het heerlijk koel was. De dag erop naar een camping met veel bomen voor schaduw en verkoeling. Daarna verder naar Prins Rupert. In Prins Rupert sloeg het weer om en hebben we 3 dagen in de regen gewacht op de veerboot naar Vancouver Island. Drie kwart van de tocht met  de veerboot regende het en we hebben dus weinig gezien van wat een van de mooiste vaarroutes ter wereld moest zijn. De vaarroute ging door smalle doorvaarten en mooie fjorden. Onderweg wel nog enige Walvissen gezien. Na 16 uur varen kwamen in het donker aan in Port Hardy.

Vanuit het noorden van Vancouver Eiland langzaam afgezakt  naar het zuiden. In Telegraph Cove, wat een prachtig klein dorpje is, hebben we een boottocht gemaakt. We hebben  veel orca’s, walvissen een Stellar zeeleeuwen gezien. In Cambell River hebben we Chris en Malou van  wereldreizigers.nl. getroffen. Samen hebben we er twee heel gezellige dagen van gemaakt. Daarna in Chemenais de muurschilderingen bewonderd en in Duncan een totempalen route gewandeld.

In Victoria de hoofdstad van Britisch Colombia met een hop on hop of bus een stadstoer gemaakt. Het Royal Britisch Colombia Museum en Chinatown bekeken. Daarna weer met een veerboot naar het vasteland gegaan en in Vancouver beland.. In Vancouver hebben we 4 dagen op een mooie plek in het noorden van de stad gestaan. Deze plek hadden we gekregen van Felix, die we drie jaar geleden in Mexico hadden ontmoet. Felix kwam de laatste dag ook nog even langs.

Met de bus zijn we een dagje naar Downtown Vancouver geweest. Ook hier een hop on hop of bustour gemaakt. Op verschillende plekken uit gestapt om daar rond te kijken. Zo zijn we op Granville Island, Chinatown en bij de stoomklok geweest. Vlakbij Chinatown op Hastingsstreet zagen we een fenomeen wat we nog nooit eerder hadden gezien. Een hele gemeenschap (Honderden) daklozen die in tenten, dozen of zo iets dergelijks op de stoep woonden in erbarmelijke omstandigheden. Ze zijn allen zo gedrogeerd dat het wel wandelende, zittende, hangende of liggende lijken leken. Zoiets mensonterend hebben we nog nooit eerder gezien. Je wandelt er tussen door omdat je ook dit mee wil maken en het vreemde is dat ze om niets vragen en je niet lastig vallen. Zo zie je maar weer dat alle vooroordelen mensen bang maken.
Nog vreemder is dat Canada, Vancouver deze mensen niet de nodige hulp bied die ze nodig hebben; verdienen!

Vanuit Vancouver zijn we door het wijngebied richting het oosten vertrokken. In Osoyoos werden we door Gerrit, een Nederlander die 40 jaar geleden met zijn gezin naar Canada was geëmigreerd, uitgenodigd om met hem te gaan ontbijten. Zijn vrouw was nog niet zolang geleden overleden en hij had duidelijk behoefte aan een praatje! De volgende morgen van een echt Canadees ontbijt, eieren, kaas, toast, aardappelen, spek en worstjes, genoten. We hadden dus voor de hele dag gegeten. Met een buik vol afscheid genomen van Gerrit en richting Roosville gereden. In Roosville zijn we de grens over gegaan naar de USA.

We zijn 3 maanden in Canada geweest en hebben er elke dag genoten van al het moois wat er te zien en te doen is. Canada heeft een seizoen wat op de meeste plaatsen duurt van Juni tot Oktober. Daarna begint het winterseizoen wat wintersport betekend. Daar houden we echter niet zo van!